Κείμενο και έρευνα του Νίκου Αϊβαλή
Σ' ένα προηγούμενο άρθρο μας, είχαμε κάνει αναφορά σε κάποια χαρακτηριστικά είδη πανίδας της Πελοποννήσου. Σε αυτό το άρθρο θα κάνουμε ένα αφιέρωμα στη χλωρίδα της Πελοποννήσου, σε κάποια σημαντικά και ιδιαίτερα είδη. Η Ελλάδα είναι από τους πιο ευλογημένους τόπους παγκοσμίως, καθώς έχει στην αγκαλιά της αναρίθμητα βότανα και θεραπευτικά φυτά, ενδημικά φυτά και μοναδικές ποικιλίες λουλουδιών, τα οποία συνθέτουν έναν επίγειο παράδεισο, από τον οποίο σαφώς η Πελοπόννησος δεν γινόταν να απουσιάζει.
Ξεκινάμε από ένα μικρό και θαυματουργό κίτρινο λουλούδι, το οποίο ονομάζεται σπαθόχορτο ή βάλσαμο (Hypericum perforatum), ενώ στην αρχαία Ελλάδα ονομαζόταν "υπερικόν". Ένα θαύμα της φύσης το οποίο βρίσκουμε σχεδόν σε όλη την Πελοπόννησο, είναι γνωστό από την αρχαία Σπάρτη, όπου οι Σπαρτιάτες χρησιμοποιούσαν το σπαθόχορτο μετά τις μάχες ώστε να θεραπεύσουν τις πληγές τους. Το θαυμαστό αυτό λουλούδι έχει αντικαταθλιπτικές, αντισηπτικές, αντιοξειδωτικές, αντιφλεγμονώδεις, στυπτικές και επουλωτικές ιδιότητες, ενώ από αυτό το φυτό φτιάχνεται το περίφημο σπαθόλαδο, του οποίου η παρασκευή είναι εύκολη, καθώς χρειαζόμαστε μόνο ένα σκούρο δοχείο, ελαιόλαδο και το σπαθόχορτο. Το λουλούδι αυτό φθάνει το ένα μέτρο σε ύψος, είναι ποώδες πολυετές φυτό και ευδοκιμεί σε περιοχές που έχουν αρκετές βροχές καθ όλη τη διάρκεια του χρόνου.
Επόμενο φυτό είναι ο αγριοπανσές του Πάρνωνα (Viola parnonia). Είναι ενδημικό φυτό του Πάρνωνα, πολυετές ποώδες φυτό, αναπτύσσεται σε πετρώδεις και βραχώδεις περιοχές και σε μεγάλα υψόμετρα (1600 μέτρα). Έχει γαλάζια άνθη, με λευκή χρώση και σκούρες γραμμές, ενώ ανθίζει την άνοιξη προς το καλοκαίρι.
Κενταυριά του Πάρνωνα, (Centaurea athoa ssp. parnonia). Επίσης ενδημικό φυτό του Πάρνωνα, έχει κίτρινα άνθη και ανθίζει σε πετρώδεις περιοχές το καλοκαίρι.
Επόμενο φυτό, η κενταυριά η Λακωνική (Centaurea laconica). Ενδημικό φυτό της νότιας Πελοποννήσου, πολετές φυτό που φτάνει το ένα μέτρο ύψος, φυτρώνει σε βραχώδεις περιοχές αλλά και σε παρυφές δρόμων, σε υψόμετρα άνω των 100 μέτρων, ενώ ανθίζει την άνοιξη.
Κενταυριά Κορινθιακή (Centaurea corinthiaca), ενδημικό πολυετές φυτό της Κορινθίας, το βρίσκουμε σε αγρούς, αμπελώνες, ρεματιές και φρυγανότοπους, ανθίζει άνοιξη προς καλοκαίρι και έχει ροδόλευκα άνθη.
Κυκλάμινο το Πελοποννησιακό (Cyclamen repandum ssp. peloponnesiacum var. vividum). Ένα όμορφο λουλούδι της νοτιοανατολικής Πελοποννήσου, το οποίο το βρίσκουμε σε πετρώδεις περιοχές, καθώς και σε σκιερά μέρη. Το χρώμα του είναι ρόδινο προς το κόκκινο και ανθίζει την άνοιξη.
Ποτεντίλλα η Αρκαδική (Potentilla arcadiensis), ενδημικό λουλούδι της Πελοποννήσου, στα όρια μεταξύ Λακωνίας και Αρκαδίας, πολυετές φυτό, το βρίσκουμε συνήθως μέχρι το 500 μ. υψόμετρο σε απόκρημνα σημεία, ενώ ανθίζει το καλοκαίρι.
Οφρύς του Ταϋγέτου (Ophrys taygetica), ενδημική ορχιδέα του Ταϋγέτου η οποία ανακαλύφθηκε το 2010. Την συναντάμε συνήθως σε υψόμετρα άνω των 900 μέτρων, κάτω από έλατα ή σε ξέφωτα.
Οφρύς η Αργολική (Ophrys argolica), ενδημικό είδος ορχιδέας της Πελοποννήσου και της Στερεάς Ελλάδας, το οποίο συναντάμε πιο συχνά στην Αργολίδα. Την βρίσκουμε σε υψόμετρο έως 1000 μέτρα, σε φρυγανότοπους, θαμνώνες και παρυφές δρόμων. Ανθίζει κατά την άνοιξη.
Τουλίπα του Γουλιμή (Tulipa goulimyi), ενδημικό λουλούδι της νότιας Πελοποννήσου, το οποίο βρίσκουμε στην Ελαφόνησο, τη Μάνη και τα Κύθηρα. Πολυετές φυτό, φτάνει τα 30 εκατοστά σε ύψος και το βρίσκουμε ανάμεσα σε φρύγανα, σε υψόμετρο έως 400 μέτρα. Ανθίζει την άνοιξη.
Σκίλα η Μεσσηνιακή (Scilla messeniaca), ενδημικό λουλούδι της Μεσσηνίας, το συναντάμε στα ορεινά, σε πετρώδεις αλλά και υγρές περιοχές, σε υψόμετρο από 100 έως 300 μέτρα. Ανθίζει την άνοιξη.
Λουλούδι του Μοριά (Aurinia moreana), ενδημικό είδος της βόρειας Πελοποννήσου. Συναντάμε αυτό το φυτό κυρίως στην Αχαΐα, όπως το Παναχαϊκό όρος, σε βραχώδη εδάφη.
Ξεκινάμε από ένα μικρό και θαυματουργό κίτρινο λουλούδι, το οποίο ονομάζεται σπαθόχορτο ή βάλσαμο (Hypericum perforatum), ενώ στην αρχαία Ελλάδα ονομαζόταν "υπερικόν". Ένα θαύμα της φύσης το οποίο βρίσκουμε σχεδόν σε όλη την Πελοπόννησο, είναι γνωστό από την αρχαία Σπάρτη, όπου οι Σπαρτιάτες χρησιμοποιούσαν το σπαθόχορτο μετά τις μάχες ώστε να θεραπεύσουν τις πληγές τους. Το θαυμαστό αυτό λουλούδι έχει αντικαταθλιπτικές, αντισηπτικές, αντιοξειδωτικές, αντιφλεγμονώδεις, στυπτικές και επουλωτικές ιδιότητες, ενώ από αυτό το φυτό φτιάχνεται το περίφημο σπαθόλαδο, του οποίου η παρασκευή είναι εύκολη, καθώς χρειαζόμαστε μόνο ένα σκούρο δοχείο, ελαιόλαδο και το σπαθόχορτο. Το λουλούδι αυτό φθάνει το ένα μέτρο σε ύψος, είναι ποώδες πολυετές φυτό και ευδοκιμεί σε περιοχές που έχουν αρκετές βροχές καθ όλη τη διάρκεια του χρόνου.
 |
| σπαθόχορτο |
Επόμενο φυτό είναι ο αγριοπανσές του Πάρνωνα (Viola parnonia). Είναι ενδημικό φυτό του Πάρνωνα, πολυετές ποώδες φυτό, αναπτύσσεται σε πετρώδεις και βραχώδεις περιοχές και σε μεγάλα υψόμετρα (1600 μέτρα). Έχει γαλάζια άνθη, με λευκή χρώση και σκούρες γραμμές, ενώ ανθίζει την άνοιξη προς το καλοκαίρι.
 |
| αγριοπανσές Πάρνωνα |
Κενταυριά του Πάρνωνα, (Centaurea athoa ssp. parnonia). Επίσης ενδημικό φυτό του Πάρνωνα, έχει κίτρινα άνθη και ανθίζει σε πετρώδεις περιοχές το καλοκαίρι.
 |
| κενταυριά Πάρνωνα |
Επόμενο φυτό, η κενταυριά η Λακωνική (Centaurea laconica). Ενδημικό φυτό της νότιας Πελοποννήσου, πολετές φυτό που φτάνει το ένα μέτρο ύψος, φυτρώνει σε βραχώδεις περιοχές αλλά και σε παρυφές δρόμων, σε υψόμετρα άνω των 100 μέτρων, ενώ ανθίζει την άνοιξη.
 |
| κενταυριά Λακωνική |
Κενταυριά Κορινθιακή (Centaurea corinthiaca), ενδημικό πολυετές φυτό της Κορινθίας, το βρίσκουμε σε αγρούς, αμπελώνες, ρεματιές και φρυγανότοπους, ανθίζει άνοιξη προς καλοκαίρι και έχει ροδόλευκα άνθη.
 |
| κενταυριά Κορινθιακή |
Κυκλάμινο το Πελοποννησιακό (Cyclamen repandum ssp. peloponnesiacum var. vividum). Ένα όμορφο λουλούδι της νοτιοανατολικής Πελοποννήσου, το οποίο το βρίσκουμε σε πετρώδεις περιοχές, καθώς και σε σκιερά μέρη. Το χρώμα του είναι ρόδινο προς το κόκκινο και ανθίζει την άνοιξη.
 |
| κυκλάμινο Πελοποννησιακό |
Ποτεντίλλα η Αρκαδική (Potentilla arcadiensis), ενδημικό λουλούδι της Πελοποννήσου, στα όρια μεταξύ Λακωνίας και Αρκαδίας, πολυετές φυτό, το βρίσκουμε συνήθως μέχρι το 500 μ. υψόμετρο σε απόκρημνα σημεία, ενώ ανθίζει το καλοκαίρι.
 |
| ποτεντίλλα Αρκαδική |
Οφρύς του Ταϋγέτου (Ophrys taygetica), ενδημική ορχιδέα του Ταϋγέτου η οποία ανακαλύφθηκε το 2010. Την συναντάμε συνήθως σε υψόμετρα άνω των 900 μέτρων, κάτω από έλατα ή σε ξέφωτα.
 |
| οφρύς Ταϋγέτου |
Οφρύς η Αργολική (Ophrys argolica), ενδημικό είδος ορχιδέας της Πελοποννήσου και της Στερεάς Ελλάδας, το οποίο συναντάμε πιο συχνά στην Αργολίδα. Την βρίσκουμε σε υψόμετρο έως 1000 μέτρα, σε φρυγανότοπους, θαμνώνες και παρυφές δρόμων. Ανθίζει κατά την άνοιξη.
 |
| Οφρύς Αργολική |
Τουλίπα του Γουλιμή (Tulipa goulimyi), ενδημικό λουλούδι της νότιας Πελοποννήσου, το οποίο βρίσκουμε στην Ελαφόνησο, τη Μάνη και τα Κύθηρα. Πολυετές φυτό, φτάνει τα 30 εκατοστά σε ύψος και το βρίσκουμε ανάμεσα σε φρύγανα, σε υψόμετρο έως 400 μέτρα. Ανθίζει την άνοιξη.
 |
| τουλίπα του Γουλιμή |
Σκίλα η Μεσσηνιακή (Scilla messeniaca), ενδημικό λουλούδι της Μεσσηνίας, το συναντάμε στα ορεινά, σε πετρώδεις αλλά και υγρές περιοχές, σε υψόμετρο από 100 έως 300 μέτρα. Ανθίζει την άνοιξη.
 |
| σκίλα Μεσσηνιακή |
Λουλούδι του Μοριά (Aurinia moreana), ενδημικό είδος της βόρειας Πελοποννήσου. Συναντάμε αυτό το φυτό κυρίως στην Αχαΐα, όπως το Παναχαϊκό όρος, σε βραχώδη εδάφη.
 |
| λουλούδι του Μοριά |
Δείτε το 2ο μέρος: Χλωρίδα της Πελοποννήσου 2
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.