ΠΛΥΤΡΑ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΟΣ ΑΣΩΠΟΣ Η ΒΥΘΙΣΜΕΝΗ ΠΟΛΗ

Κείμενο και έρευνα του Νίκου Αϊβαλή, φωτορεπορτάζ της Ελπίδας Ζωγραφίδου, τεχνική υποστήριξη Παρασκευάς Αϊβαλής

Ένα νέο οδοιπορικό μας ξεκινά, αυτή τη φορά πάμε στο ανατολικό πόδι της Πελοποννήσου, σε μια από τις πιο όμορφες πλευρές της Λακωνίας. Μέσα σε έναν μικρό χώρο θα δούμε την Πλύτρα με μια από τις πιο όμορφες παραλίες της χώρας, ενώ λίγο πιο δίπλα θα ερευνήσουμε την βυθισμένη αρχαία πόλη του Ασωπού.

Ξεκινώντας το ταξίδι μας από Σπάρτη έχουμε να διανύσουμε μια απόσταση 73 χιλιόμετρα έως τον προορισμό μας. Κατηφορίζουμε μέσα από την καρδιά της Λακωνίας με κατεύθυνση προς Μονεμβασιά. Περνάμε από Μολάους και ύστερα από 17 χιλιόμετρα φθάνουμε στην Πλύτρα. Η Πλύτρα είναι παραθαλάσσιος οικισμός, βρίσκεται πολύ κοντά στο χωριό Παπαδιάνικα και ανήκει στον δήμο Μονεμβασίας.

Πλύτρα

Η Πλύτρα είναι ένα πανέμορφο παραθαλάσσιο χωριό, με μαγαζιά, εστιατόρια και ξενώνες, παιδικές χαρές και χώρο για αυτοκινούμενα και τροχόσπιτα. Μπορεί κανείς να κάνει την βόλτα του δίπλα στην καταγάλανη θάλασσα και να απολαύσει την κάθε στιγμή σε αυτό το μέρος. Ξεκινάμε την βόλτα μας από την πιο όμορφη παραλία της περιοχής, βραβευμένη κάθε χρόνο με γαλάζια σημαία, η οποία ονομάζεται Παχιά Άμμος. Αφήνουμε το αυτοκίνητο παραθαλάσσια και κατευθυνόμαστε προς την υπέροχη αυτή παραλία.

παραθαλάσσια διαδρομή Πλύτρας

Καθώς φτάνουμε αντικρίζουμε μια από τις πιο όμορφες παραλίες που έχουμε δει. Η άμμος είναι πραγματικά κατάλευκη, πεντακάθαρη, ενώ τα νερά είναι κυριολεκτικά διάφανα, πεντακάθαρα και σε καλούν να τα δοκιμάσεις.

παραλία Παχιά Άμμος

Η παραλία έχει καφέ εστιατόριο, υπάρχει οργανωμένο κομμάτι, κοσμοπολίτικο και άκρως ελκυστικό στην νεολαία και όχι μόνο. Δοκιμάσαμε και εμείς τα νερά της παραλίας και είναι γεγονός πως τα ερωτευθήκαμε, ενώ είμαστε σίγουροι πως θα τα ερωτευθείτε και εσείς όταν επισκεφθείτε αυτόν τον παραθαλάσσιο παράδεισο.

τα καταγάλανα νερά της παραλίας

Κάτι ακόμα που μας έκανε πολύ θετική εντύπωση είναι η καθαρότητα της παραλίας. Κατά μήκος της βρίσκεις μόνο κοχύλια που δίνουν χρώμα στην αμμουδιά.

αγναντεύοντας την υπέροχη Λακωνική θάλασσα της Πλύτρας

Ανεβήκαμε λίγο πιο πάνω να θαυμάσουμε την παραλία και από πιο ψηλά. Το αποτέλεσμα ήταν να ερωτευθούμε ακόμα πιο πολύ το μέρος.

η "γαλάζια" παραλία της Πλύτρας

Πριν εξερευνήσουμε την υπόλοιπη Πλύτρα προσπαθούμε να αποθανατίσουμε κάθε πλευρά της παραλίας ώστε μαζί με εμάς να γευτείτε και εσείς μαζί μας το άρωμα και την ομορφιά της θάλασσας.

παραλία Παχιά Άμμος

Ένα ακόμα πράγμα που μας εντυπωσίασε είναι κάποια κατάλευκα λουλούδια που υπήρχαν σε λοφάκια πάνω από την παραλία, τα οποία ονομάζονται Κρίνοι της Θάλασσας (Pancratium maritimum).

Κρίνος της Θάλασσας

Φεύγοντας από την πανέμορφη αυτή παραλία, έχουμε τις καλύτερες εντυπώσεις. Κατευθυνόμαστε με τα πόδια παραθαλάσσια προς τον αρχαίο Ασωπό. Στον δρόμο μας συναντάμε πολλά όμορφα σημεία τα οποία μας μαγεύουν ακόμα περισσότερο. 

ένα από τα πολλά όμορφα σημεία της Πλύτρας

Στον δρόμο μας συναντάμε ένα ακόμα αξιοθέατο, σε μια μικρή παραλία που ονομάζεται Αρτάνης βρίσκεται ένα μισογκρεμισμένο σπίτι το οποίο άνηκε στην οικογένεια Βενετσανάκη. Σύμφωνα με προφορικές παραδόσεις στο συγκεκριμένο σπίτι είχε φιλοξενηθεί ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, καθώς είχε φιλικές σχέσεις με την οικογένεια.

το σπίτι στην παραλία Αρτάνης

Λίγο πιο πέρα στα όρια της Πλύτρας με τον αρχαίο Ασωπό υπάρχει το λιμάνι της Πλύτρας, εκεί όπου ψαρόβαρκες δίνουν το δικό τους χρώμα στη περιοχή.

λιμάνι Πλύτρας

Από εκεί μπαίνουμε στον Αρχαίο Ασωπό. Μια πινακίδα μας βάζει στον αρχαιολογικό χώρο, τον οποίο με μεγάλο ενθουσιασμό ανυπομονούμε να γνωρίσουμε.

αρχαιολογικός χώρος Ασωπού

Με το που ακολουθήσουμε την πορεία, αριστερά μας υπάρχει ένα μεγάλο αρχαίο οικοδόμημα.

αρχαίο οικοδόμημα στον Ασωπό

Ο αρχαιολογικός χώρος είναι κυριολεκτικά εντός και εκτός θάλασσας. Τα αρχαιολογικά ευρήματα που βρίσκονται στη θάλασσα είναι ορατά και εκτός. Η περιοχή ονομάζεται Κόκκινες καθώς μεγάλο πλήθος αρχαίων κεραμικών δίνουν ένα κόκκινο χρώμα στην ακτή.

περιοχή Κόκκινες

Στην περιοχή υπάρχουν λείψανα της αρχαίας πόλης του Ασωπού, καθώς και από την ρωμαϊκή περίοδο. Η πόλη βυθίστηκε το 365 μ.Χ. ύστερα από ισχυρό σεισμό. Ο Ασωπός ήταν μέλος του Κοινού των Ελευθερολακώνων, είχε λιμάνι και έκοβε δικό του νόμισμα.

αρχαία εντός της θάλασσας

Υπάρχουν δυο εκδοχές για το όνομα της περιοχής, η πρώτη είναι ότι πήρε το όνομα της από τον Ασωπό, Ηρακλείδη ήρωα, ενώ η δεύτερη εκδοχή είναι πως το όνομα της περιοχής προέρχεται από τον ομώνυμο ποταμό που διασχίζει την περιοχή.

αρχαία ευρήματα στον Ασωπό

Γνωρίζουμε από τον Παυσανία πως στην περιοχή υπήρχε ιερό του Ασκληπιού, ιερό της Αθηνάς, ασκληπιείο, ναός των Ρωμαίων αυτοκρατόρων, ενώ στην περιοχή Φοινίκι υπήρχε ιερό του Υπερτελεάτα Απόλλωνα.

αρχαίο οικοδόμημα πάνω στη θάλασσα

Εμείς πήγαμε παράλληλα με την ακτογραμμή, θαυμάσαμε όσα περισσότερα λείψανα της αρχαίας πόλης μπορούσαμε, ενώ στο πεδίο της φαντασίας προσπαθούσαμε να δούμε πως ήταν κάποτε η πόλη. Κυριολεκτικά παντού υπάρχουν αρχαία οικοδομήματα, κίονες, κομμάτια από κεραμικά, πράγματα που δείχνουν το μέγεθος της βυθισμένης πόλης.

αρχαία ευρήματα στον Ασωπό

Κάπως έτσι φθάσαμε στο τέλος της διαδρομής, μια διαδρομή που μας εντυπωσίασε και μας άφησε μια γλυκόπικρη γεύση αφού ήταν απίστευτης ομορφιάς και μοναδικότητας ο αρχαιολογικός χώρος, αλλά μια πικρή νότα μας έμεινε στη σκέψη πως τόσα ευρήματα τα κατατρώει η αλμύρα και η θάλασσα. Επιστρέφοντας όμως η φύση μας έδωσε ένα όμορφο χαμόγελο ώστε να κλείσουμε το οδοιπορικό μας στην Πλύτρα και στον Ασωπό, αφού μια όμορφη λιβελούλα ήρθε κοντά μας να μας ξεπροβοδίσει.

λιβελούλα στον Ασωπό

Κάπου εδώ κλείνει το οδοιπορικό μας. Ένα πανέμορφο ταξίδι σε μια ακόμα μοναδική γωνιά της Λακωνικής γης. Ένα είναι το σίγουρο, πως σίγουρα θα ξανά επισκεφθούμε το μέρος και προτείνουμε και σε εσάς να το βάλετε στη λίστα σας με τα μέρη που πρέπει να επισκεφθείτε. Συνεχίζουμε τα οδοιπορικά μας σε όλη την Πελοπόννησο και ταξιδεύουμε μαζί σας.

ΠΑΡΑΛΙΑ ΒΑΛΤΑΚΙ ΚΑΙ ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΗΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ

Κείμενο και έρευνα του Νίκου Αϊβαλή, φωτορεπορτάζ της Ελπίδας Ζωγραφίδου, τεχνική υποστήριξη Παρασκευάς Αϊβαλής

Ένα νέο ταξίδι αρχίζει, ένα νέο οδοιπορικό. Στόχος να πάμε στην παραλία Βαλτάκι με το διάσημο ναυάγιο της. Λίγο έξω από το Γύθειο, βρίσκεται μια παραλία την οποία όποιος επισκεφθεί δεν θα τη ξεχάσει ποτέ. Αμμουδιά, πεντακάθαρα νερά, ναυάγιο, αρχαία ευρήματα και Λακωνική φύση θα συνθέσουν αυτό το ταξίδι μας.

Με αφετηρία την πανέμορφη πόλη του Γυθείου (μπορείτε να δείτε το οδοιπορικό μας στο άρθρο Γύθειο η γη των θεών), ακολουθώντας την επαρχιακή οδό Σκάλας - Γυθείου κατευθυνόμαστε προς την περιοχή Βαλτάκι. 

Γύθειο

Παραθαλάσσια πανέμορφη διαδρομή, στην οποία από τη μια πλευρά αγναντεύεις το μεγαλείο της θάλασσας, ενώ από την άλλη πλευρά βλέπεις την Λακωνική φύση της ανατολικής Μάνης. Φθάνοντας κοντά στο σημείο προορισμού, μπορεί κανείς να δει μέσα σε αγριόχορτα μισογκρεμισμένους πύργους. Είναι κάποιοι από τους μανιάτικους πύργους οι οποίοι ήταν οχηρά των Μανιατών απέναντι στους Οθωμανούς, καθώς ήταν τα σύνορα της ελεύθερης Μάνης με την υπόλοιπη Τουρκοκρατούμενη Ελλάδα, από την πλευρά του Ευρώτα.

Μανιάτικος πύργος

Από εκείνο το σημείο μπορεί κανείς να πάρει μια πρώτη γεύση της παραλίας και του ναυαγίου από ψηλά. Η θέα είναι μοναδική, μπορεί κανείς να δει ακόμα και την περιοχή των Τρινήσων και μεγάλο μέρος του Λακωνικού κόλπου. 

η παραλία και το ναυάγιο από ψηλά

Κατηφορίζοντας, μετά από μια στροφή του δρόμου, μπαίνουμε σε ένα μικρό δρομάκι ώστε να καταλήξουμε στην παραλία. Εκεί έχει άπλετο χώρο για να αφήσει κανείς το αμάξι του και όχι μόνο, καθώς το μέρος προσφέρεται και για αυτοκινούμενα. Στην είσοδο της παραλίας υπάρχει ένα μεγάλο μπαρ περιτριγυρισμένο από φοίνικες, το οποίο προσφέρει καφέ, φαγητό και άλλα.

παραλία Βαλτάκι

Ένα από τα πρώτα πράγματα που συναντάμε είναι ένα μικρό πανέμορφο ποταμάκι το οποίο πέφτει μέσα στη θάλασσα, δημιουργώντας ένα πολύ ενδιαφέρον φαινόμενο για όποιον μπει στη θάλασσα, το νερό να είναι ζεστό σε όλο το μήκος του και στο σημείο που πέφτει το ποτάμι το νερό να είναι αρκετά δροσερό. Το ποταμάκι είναι γεμάτο βλάστηση καθώς φύκια και θάμνοι βρίσκονται κατά όλο το μήκος του, ενώ βατραχάκια και μικρά ψαράκια κάνουν τη βόλτα τους εντός.

ποτάμι παραλίας Βαλτάκι

Η παραλία είναι ελεύθερη και πολύ μεγάλη, μπορεί κανείς ελεύθερα να βάλει την ομπρέλα του, να κάνει υπέροχο μπάνιο στη θάλασσα αλλά και να ξεπλυθεί από το αλμυρό νερό καθώς η παραλία διαθέτει ντουζ, ενώ η περιοχή είναι κατάλληλη και για κάμπινγκ. Φυσικά όπως τονίζουμε σε κάθε άρθρο μας, όταν επισκεπτόμαστε ένα μέρος έχουμε απόλυτο σεβασμό και δεν αφήνουμε σκουπίδια, γόπες τσιγάρων και οτιδήποτε άλλο. Μπορούμε να απολαύσουμε τα πάντα χωρίς να καταστρέψουμε έναν τόπο.

παραλία Βαλτάκι

Η παραλία είναι πεντακάθαρη, με υπέροχη αμμουδιά, ενώ η θάλασσα είναι απόλαυση, αρκετά ρηχή στις όχθες, προσφέρεται για ζευγάρια, οικογένειες και παρέες. Ένα από τα πρώτα πράγματα που συναντάμε είναι σημάνσεις σε σημεία όπου θαλάσσιες χελώνες εναποθέτουν τα αυγά τους και καλό είναι να απομακρυνόμαστε λίγο από εκείνα τα σημεία. Άλλωστε η παραλία είναι τεράστια και έχει άφθονο χώρο για ανθρώπους και χελώνες.

σήμανση για αυγά θαλάσσιας χελώνας

Ένα άλλο πράγμα που συναντάμε, είναι κατάλευκοι κορμοί δέντρων οι οποίοι ομοιάζουν με αγάλματα της φύσης, δίνοντας ένα άλλο χρώμα στην παραλία. Σαν φυσικά παγκάκια στέκουν ανάμεσα στην αμμουδιά και προσφέρονται για φωτογραφίες αλλά και για να κάτσει κανείς.

κορμοί στην παραλία

Προχωρώντας κατά μήκος της παραλίας, πριν φθάσουμε στο ναυάγιο, βρίσκουμε ένα αρχαίο κτίσμα που πέφτει κυριολεκτικά στη θάλασσα.

αρχαίο κτίσμα και στο βάθος το ναυάγιο

Φθάνουμε στο εντυπωσιακό και επιβλητικό ναυάγιο. Το πλοίο έχει το όνομα "Δημήτριος", βρίσκεται εκεί από τις 23 Δεκέμβρη του 1981 και υπάρχουν αρκετές εικασίες για το πως βρέθηκε εκεί. Η μια υπόθεση λέει πως το πλοίο μετέφερε λαθραία τσιγάρα, προσπάθησε να φύγει από τις αρχές και κόλλησε στον αμμώδη πυθμένα της περιοχής. Η άλλη εκδοχή είναι πως οι ιδιοκτήτες του πλοίου είχαν οικονομικά προβλήματα, με αποτέλεσμα το πλοίο να μετακινηθεί στην συγκεκριμένη περιοχή. Σήμερα το πλοίο είναι πλήρως εναρμονισμένο με το τοπίο, καθώς αποτελεί αξιοθέατο. Είναι εύκολο να πλησιάσει κανείς, καθώς μια μικρή μύτη της παραλίας σε φθάνει ως εκεί. Χρειάζεται όμως αρκετή προσοχή όταν φθάσει κανείς πολύ κοντά, γιατί το πλοίο είναι σκουριασμένο.

ναυάγιο Δημήτριος

Γυρίζοντας προς τα πίσω, στο δρομάκι από το οποίο ήρθαμε, στην πάνω πλευρά υπάρχει ένα μικρό δασάκι όπου τουρίστες βάζουν τα τροχόσπιτα τους, δημιουργώντας μια μικρή χίπικη κοινωνία. Λίγο πιο πέρα υπάρχει μια πινακίδα όπου αναγράφει "αρχαιολογικός χώρος".

αρχαιολογικός χώρος παραλίας

Μέσα από όλη αυτή τη μαγική εικόνα της παραλίας, του ποταμιού, της αγνής Λακωνικής φύσης, ένα μόνο ένα αρνητικό μπορούμε να βρούμε και αυτό αφορά τα αρχαία ευρήματα του σημείου. Δυστυχώς η αρχαιολογική υπηρεσία αρκέστηκε σε μια πινακίδα, χωρίς κάποια ταμπέλα να αναγράφει την παραμικρή λεπτομέρεια για την χρονολογία, την εποχή ή την χρήση των ευρημάτων. Είναι κρίμα να ζούμε στην πιο πλούσια αρχαιολογικά χώρα και τα λείψανα αυτά των προγόνων μας να είναι παραμελημένα, μέσα σε αγριόχορτα, δυσδιάκριτα, χωρίς καμία πληροφορία, ενώ θα έπρεπε να είναι πλήρως αξιοποιήσιμα τουριστικά, καθώς μαζί με τις φυσικές ομορφιές της χώρας μας και τα αρχαία μας ευρήματα συμπληρώνουν την εικόνα της Ελλάδος.

αρχαιολογικά ευρήματα, περιοχή Βαλτάκι

Αυτό ήταν το ταξίδι μας στην πανέμορφη παραλία Βαλτάκι με το μυστήριο ναυάγιο της. Σας προτείνουμε να έρθετε καλοκαίρι και να απολαύσετε στο έπακρο το μέρος, μην διστάσετε ούτε λεπτό, η θάλασσα και όλη η ατμόσφαιρα σε αυτή τη γωνιά της Λακωνίας θα σας ανταμείψει με το παραπάνω.

Ο ΝΕΡΑΙΔΟΤΟΠΟΣ ΤΗΣ ΤΡΥΠΗΣ ΤΑΥΓΕΤΟΥ

Κείμενο και έρευνα του Νίκου Αϊβαλή, φωτορεπορτάζ της Ελπίδας Ζωγραφίδου, τεχνική υποστήριξη Αλέξανδρος Σπάρτη

Σε αυτό το οδοιπορικό μας ταξιδεύουμε στη Τρύπη Ταϋγέτου στην πανέμορφη, πανάρχαια με ιστορικό και φυσικό πλούτο Λακωνία. Στα μονοπάτια του Ταϋγέτου θα χαθούμε μέσα σε έναν κρυφό νεραϊδότοπο.

Ξεκινώντας από την πρωτεύουσα της Λακωνίας, την Σπάρτη, ακολουθώντας το δρόμο Σπάρτη - Καλαμάτα μέσω Ταϋγέτου, διασχίζουμε μια από τις καλύτερες διαδρομές στην Ελλάδα. Μόλις 9 χιλιόμετρα από τη Σπάρτη συναντάμε το χωριό Τρύπη σε υψόμετρο 640 μέτρων. Κατά πάσα πιθανότητα το όνομα του το χωριό το πήρε από το φημισμένο σπηλαιοβάραθρο του Καιάδα, το οποίο βρίσκεται εκεί κοντά. Το γραφικό χωριό της Τρύπης, είναι αμφιθεατρικά χτισμένο, με όμορφα σπίτια, ταβέρνες και μαγαζάκια, ενώ πηγές και νερά τρέχουν από παντού. Στόχος μας είναι να φτάσουμε στις πηγές Κνακίωνα, ένα πραγματικό βασίλειο της Λακωνικής φύσης.

πηγές Κνακίωνα

Φτάνοντας στο χωριό Τρύπη, στρίβουμε σε ένα κατηφορικό δρομάκι, με μεγάλη προσοχή κατηφορίζουμε περνώντας μέσα από σπίτια και φύση, μέχρι να φθάσουμε σε ένα σημείο που ο δρόμος κόβεται από το ποτάμι. Εκεί αφήνουμε το αμάξι και ξεκινάμε την περιπλάνηση μας. Από την πρώτη στιγμή που θα πατήσεις σε αυτό το μέρος, σε προϊδεάζει γι' αυτό που θα επακολουθήσει. Γύρω γύρω άπλετη φύση, βλάστηση στα καλύτερα της. Μπροστά τρέχει το ποτάμι το οποίο κόβει τον δρόμο χαρίζοντας μια πρώτη επαφή με αυτό.

το πανέμορφο ποτάμι

Προχωρώντας φθάνουμε σε μια παλαιά εκκλησιά, αυτή του Αγίου Ιωάννη Προδρόμου, εκεί όπου κάθε Σεπτέμβρη διοργανώνονται μεγάλα πανηγύρια με τραγούδια και χορούς. Σε αυτό το σημείο υπάρχει ένα μεγάλο άνοιγμα κατάλληλο για μια στάση για φωτογραφίες, καφέ, νερό και φαγητό. Φυσικά θεωρούμε αυτονόητο, όπως τονίζουμε σε κάθε οδοιπορικό μας, πως όπου πηγαίνουμε πάντα μαζεύουμε τα σκουπίδια μας, τις γόπες των τσιγάρων μας, σεβόμαστε τον τόπο ο οποίος είναι κληρονομιά της φύσης και των προγόνων μας για τα παιδιά μας.

εκκλησία Αγίου Ιωάννη Προδρόμου

Πίσω από την εκκλησία υπάρχουν τεράστιοι βράχοι οι οποίοι θυμίζουν σπίτι νεραϊδών. Απέναντι από την εκκλησία υπάρχει μια κρήνη όπου τρέχει νερό ώστε να ξεδιψούν οι επισκέπτες, άλλωστε εδώ το νερό είναι άφθονο. Γύρω γύρω μπορεί κανείς να θαυμάσει πανέμορφα πετρώματα, σε λευκές και πράσινες αποχρώσεις.

κρήνη με τρεχούμενο νερό

Ήρθε η ώρα σιγά σιγά να ανηφορίσουμε, να θαυμάσουμε όλο το μεγαλείο των πηγών μέχρι να φθάσουμε στο υψηλότερο σημείο. Φεύγοντας από την εκκλησία, στα αριστερά μας βρίσκουμε αρκετά σημεία όπου ο ποταμός σχηματίζει κυριολεκτικά μικρές πισίνες οι οποίες σε καλούν να βουτήξεις σε αυτά τα παρθένα και γάργαρα νερά, τα οποία πότε λευκά, πότε καταγάλανα και πότε πράσινα σαν σμαράγδια, σε μαγεύουν και σε ταξιδεύουν. Εδώ να πούμε πως τα νερά είναι παγωμένα ακόμα και το καλοκαίρι.

μικρή φυσική πισίνα

Υπάρχουν πολλές φυσικές πισίνες, με πιο μεγάλη μια στην οποία υπάρχει ένας μεγάλος βράχος και σκοινί για τους τολμηρούς που θέλουν να κάνουν βουτιές. Είναι το μόνο σημείο όπου μπορεί κάποιος να κάνει βουτιά, καθώς στα περισσότερα σημεία το ποτάμι είναι ρηχό, καθιστώντας τις βουτιές από ψηλά επικίνδυνες. 

η φύση σε όλο της το μεγαλείο

Ανηφορίζοντας κι άλλο, φθάνουμε στον προορισμό μας. Στην καρδιά του ποταμού. Ύστερα από μια μικρή ανηφόρα και μια κατηφοριά, φθάνουμε σε ένα σημείο όπου το νερό κυριολεκτικά βγαίνει μέσα από τα βράχια. Ένα κυκλικό σημείο, με έναν τεράστιο βράχο στη μέση όπου μπορεί κανείς να κάτσει επάνω, γύρω γύρω νερά να τρέχουν, στο μεγαλύτερο μέρος ρηχά και με ένα σημείο προς τα βράχια όπου είναι καταγάλανο και πιο βαθύ. Κατάλευκα βράχια στην μια πλευρά και καταπράσινο τοπίο σε όλο το υπόλοιπο μέρος. Όσα λόγια και να πούμε, είναι πολύ λίγα για να περιγράψουμε αυτό που βλέπουμε, μόνο με τα μάτια του μπορεί κανείς να καταλάβει το μέγεθος της φυσικής ομορφιάς σε αυτό το μέρος.

η καρδιά του ποταμού

Σε αυτό το σημείο εμείς δοκιμάσαμε να μπούμε στο ποτάμι. Η πρώτη επαφή ήταν πάρα πολύ δύσκολη, καθώς το νερό ήταν κυριολεκτικά παγωμένο, παρά τον πολύ θερμό καιρό της ημέρας. Σιγά σιγά καταφέραμε να μπούμε και να απολαύσουμε τα νερά που πηγάζουν κυριολεκτικά μέσα από τον Ταΰγετο. Το σκηνικό είναι απίστευτο, απαράμιλλής ομορφιάς, μας υπενθυμίζει πόσο τυχεροί είμαστε που ζούμε στην πιο όμορφη χώρα του κόσμου, πάμπλουτη σε φυσική αξία, πανάρχαια και ιστορική, σε κάθε γωνιά της μπορείς να βρεις έναν μικρό παράδεισο, πραγματικά ευλογημένη.

ποτάμι Κνακίωνα

Αξίζει να αναφέρουμε και την πλούσια πανίδα της περιοχής, καθώς πουλιά, πεταλούδες, σαύρες και μικρά βατραχάκια ζουν σε αυτά τα νερά, δίνοντας τον δικό τους τόνο στην ήδη υπάρχουσα ομορφιά του ποταμού.

μικρός βάτραχος, κάτοικος του ποταμού

Κάπου εδώ το οδοιπορικό μας έφτασε στο τέλος. Είναι σίγουρο πως θα ξαναβρεθούμε εδώ και προσκαλούμε και εσάς να επισκεφθείτε τον πανέμορφο αυτό τόπο, να θαυμάσετε τη φύση του, να βουτήξετε στα πεντακάθαρα νερά του ποταμού, να κάνετε πικνίκ, κάμπινγκ ή έστω μια βόλτα, το μέρος θα σας ανταμείψει πλουσιοπάροχα. Φυσικά αφήνουμε το μέρος όπως το βρίσκουμε, καθαρό και ήρεμο, δείχνοντας απόλυτο σεβασμό σε αυτό που απλόχερα μας δίνει η φύση. Σας περιμένουμε στο επόμενο οδοιπορικό μας.