Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2021

Ο ΝΕΡΑΙΔΟΤΟΠΟΣ ΤΗΣ ΤΡΥΠΗΣ ΤΑΥΓΕΤΟΥ

Κείμενο και έρευνα του Νίκου Αϊβαλή, φωτορεπορτάζ της Ελπίδας Ζωγραφίδου, τεχνική υποστήριξη Αλέξανδρος Σπάρτη

Σε αυτό το οδοιπορικό μας ταξιδεύουμε στη Τρύπη Ταϋγέτου στην πανέμορφη, πανάρχαια με ιστορικό και φυσικό πλούτο Λακωνία. Στα μονοπάτια του Ταϋγέτου θα χαθούμε μέσα σε έναν κρυφό νεραϊδότοπο.

Ξεκινώντας από την πρωτεύουσα της Λακωνίας, την Σπάρτη, ακολουθώντας το δρόμο Σπάρτη - Καλαμάτα μέσω Ταϋγέτου, διασχίζουμε μια από τις καλύτερες διαδρομές στην Ελλάδα. Μόλις 9 χιλιόμετρα από τη Σπάρτη συναντάμε το χωριό Τρύπη σε υψόμετρο 640 μέτρων. Κατά πάσα πιθανότητα το όνομα του το χωριό το πήρε από το φημισμένο σπηλαιοβάραθρο του Καιάδα, το οποίο βρίσκεται εκεί κοντά. Το γραφικό χωριό της Τρύπης, είναι αμφιθεατρικά χτισμένο, με όμορφα σπίτια, ταβέρνες και μαγαζάκια, ενώ πηγές και νερά τρέχουν από παντού. Στόχος μας είναι να φτάσουμε στις πηγές Κνακίωνα, ένα πραγματικό βασίλειο της Λακωνικής φύσης.

πηγές Κνακίωνα

Φτάνοντας στο χωριό Τρύπη, στρίβουμε σε ένα κατηφορικό δρομάκι, με μεγάλη προσοχή κατηφορίζουμε περνώντας μέσα από σπίτια και φύση, μέχρι να φθάσουμε σε ένα σημείο που ο δρόμος κόβεται από το ποτάμι. Εκεί αφήνουμε το αμάξι και ξεκινάμε την περιπλάνηση μας. Από την πρώτη στιγμή που θα πατήσεις σε αυτό το μέρος, σε προϊδεάζει γι' αυτό που θα επακολουθήσει. Γύρω γύρω άπλετη φύση, βλάστηση στα καλύτερα της. Μπροστά τρέχει το ποτάμι το οποίο κόβει τον δρόμο χαρίζοντας μια πρώτη επαφή με αυτό.

το πανέμορφο ποτάμι

Προχωρώντας φθάνουμε σε μια παλαιά εκκλησιά, αυτή του Αγίου Ιωάννη Προδρόμου, εκεί όπου κάθε Σεπτέμβρη διοργανώνονται μεγάλα πανηγύρια με τραγούδια και χορούς. Σε αυτό το σημείο υπάρχει ένα μεγάλο άνοιγμα κατάλληλο για μια στάση για φωτογραφίες, καφέ, νερό και φαγητό. Φυσικά θεωρούμε αυτονόητο, όπως τονίζουμε σε κάθε οδοιπορικό μας, πως όπου πηγαίνουμε πάντα μαζεύουμε τα σκουπίδια μας, τις γόπες των τσιγάρων μας, σεβόμαστε τον τόπο ο οποίος είναι κληρονομιά της φύσης και των προγόνων μας για τα παιδιά μας.

εκκλησία Αγίου Ιωάννη Προδρόμου

Πίσω από την εκκλησία υπάρχουν τεράστιοι βράχοι οι οποίοι θυμίζουν σπίτι νεραϊδών. Απέναντι από την εκκλησία υπάρχει μια κρήνη όπου τρέχει νερό ώστε να ξεδιψούν οι επισκέπτες, άλλωστε εδώ το νερό είναι άφθονο. Γύρω γύρω μπορεί κανείς να θαυμάσει πανέμορφα πετρώματα, σε λευκές και πράσινες αποχρώσεις.

κρήνη με τρεχούμενο νερό

Ήρθε η ώρα σιγά σιγά να ανηφορίσουμε, να θαυμάσουμε όλο το μεγαλείο των πηγών μέχρι να φθάσουμε στο υψηλότερο σημείο. Φεύγοντας από την εκκλησία, στα αριστερά μας βρίσκουμε αρκετά σημεία όπου ο ποταμός σχηματίζει κυριολεκτικά μικρές πισίνες οι οποίες σε καλούν να βουτήξεις σε αυτά τα παρθένα και γάργαρα νερά, τα οποία πότε λευκά, πότε καταγάλανα και πότε πράσινα σαν σμαράγδια, σε μαγεύουν και σε ταξιδεύουν. Εδώ να πούμε πως τα νερά είναι παγωμένα ακόμα και το καλοκαίρι.

μικρή φυσική πισίνα

Υπάρχουν πολλές φυσικές πισίνες, με πιο μεγάλη μια στην οποία υπάρχει ένας μεγάλος βράχος και σκοινί για τους τολμηρούς που θέλουν να κάνουν βουτιές. Είναι το μόνο σημείο όπου μπορεί κάποιος να κάνει βουτιά, καθώς στα περισσότερα σημεία το ποτάμι είναι ρηχό, καθιστώντας τις βουτιές από ψηλά επικίνδυνες. 

η φύση σε όλο της το μεγαλείο

Ανηφορίζοντας κι άλλο, φθάνουμε στον προορισμό μας. Στην καρδιά του ποταμού. Ύστερα από μια μικρή ανηφόρα και μια κατηφοριά, φθάνουμε σε ένα σημείο όπου το νερό κυριολεκτικά βγαίνει μέσα από τα βράχια. Ένα κυκλικό σημείο, με έναν τεράστιο βράχο στη μέση όπου μπορεί κανείς να κάτσει επάνω, γύρω γύρω νερά να τρέχουν, στο μεγαλύτερο μέρος ρηχά και με ένα σημείο προς τα βράχια όπου είναι καταγάλανο και πιο βαθύ. Κατάλευκα βράχια στην μια πλευρά και καταπράσινο τοπίο σε όλο το υπόλοιπο μέρος. Όσα λόγια και να πούμε, είναι πολύ λίγα για να περιγράψουμε αυτό που βλέπουμε, μόνο με τα μάτια του μπορεί κανείς να καταλάβει το μέγεθος της φυσικής ομορφιάς σε αυτό το μέρος.

η καρδιά του ποταμού

Σε αυτό το σημείο εμείς δοκιμάσαμε να μπούμε στο ποτάμι. Η πρώτη επαφή ήταν πάρα πολύ δύσκολη, καθώς το νερό ήταν κυριολεκτικά παγωμένο, παρά τον πολύ θερμό καιρό της ημέρας. Σιγά σιγά καταφέραμε να μπούμε και να απολαύσουμε τα νερά που πηγάζουν κυριολεκτικά μέσα από τον Ταΰγετο. Το σκηνικό είναι απίστευτο, απαράμιλλής ομορφιάς, μας υπενθυμίζει πόσο τυχεροί είμαστε που ζούμε στην πιο όμορφη χώρα του κόσμου, πάμπλουτη σε φυσική αξία, πανάρχαια και ιστορική, σε κάθε γωνιά της μπορείς να βρεις έναν μικρό παράδεισο, πραγματικά ευλογημένη.

ποτάμι Κνακίωνα

Αξίζει να αναφέρουμε και την πλούσια πανίδα της περιοχής, καθώς πουλιά, πεταλούδες, σαύρες και μικρά βατραχάκια ζουν σε αυτά τα νερά, δίνοντας τον δικό τους τόνο στην ήδη υπάρχουσα ομορφιά του ποταμού.

μικρός βάτραχος, κάτοικος του ποταμού

Κάπου εδώ το οδοιπορικό μας έφτασε στο τέλος. Είναι σίγουρο πως θα ξαναβρεθούμε εδώ και προσκαλούμε και εσάς να επισκεφθείτε τον πανέμορφο αυτό τόπο, να θαυμάσετε τη φύση του, να βουτήξετε στα πεντακάθαρα νερά του ποταμού, να κάνετε πικνίκ, κάμπινγκ ή έστω μια βόλτα, το μέρος θα σας ανταμείψει πλουσιοπάροχα. Φυσικά αφήνουμε το μέρος όπως το βρίσκουμε, καθαρό και ήρεμο, δείχνοντας απόλυτο σεβασμό σε αυτό που απλόχερα μας δίνει η φύση. Σας περιμένουμε στο επόμενο οδοιπορικό μας.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.